ρεποθέμελα

τα, Ν

θεμέλια ερειπωμένου κτίσματος («τ' άγνωρα ρεποθέμελα τού αρχαίου ναού», Μαβίλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ρέπι «ερείπιο» + θεμέλιο].